Toen ik ruim 20 jaar geleden studeerde voor mijn opleiding marketing, werd de marketingstrategie van McDonald’s altijd geprezen als het schoolvoorbeeld. De manier waarop ze hun producten in de markt zetten en consumenten aantrekken was destijds revolutionair. Echter, ondanks deze lovende woorden had ik nog nooit een voet binnen een McDonald’s gezet en had ik ook nog nooit een hap genomen van een Big Mac of Mac Flurry.
Dat veranderde deze zomer toen we tijdens onze reis langs de autosnelweg ineens behoefte hadden aan een snelle hap en McDonald’s bleek de enige optie te zijn. Met enige tegenzin besloten we om naar binnen te gaan en kennis te maken met wat door velen wordt beschouwd als het ultieme fastfoodrestaurant.
Helaas kan ik niet anders dan concluderen dat mijn ervaring bij McDonald’s teleurstellend was op verschillende fronten. Laten we beginnen met de beleving, die ik zou beoordelen als een magere 0/10. Het interieur was saai en ongeïnspireerd, zonder enige sfeer of persoonlijkheid. Het voelde aan als een zielloze eetfabriek waar mensen gedachteloos hun maaltijd naar binnen werkten.
Dan is er nog de bediening, die ik zou beoordelen met een matige 2/10. Het personeel leek totaal geen interesse te hebben in hun werk en straalde geen vriendelijkheid of gastvrijheid uit. Er was geen sprake van klantgerichtheid of het streven naar een goede service-ervaring. Het voelde eerder als een verplicht nummertje waarbij de medewerkers zo snel mogelijk hun taken wilden afwerken.
En dan rest nog de belangrijkste factor: smaak. Helaas kan ik niet anders zeggen dan dat de smaak van de burgers middelmatig was. Het was geen culinair hoogstandje, maar eerder een vlakke en voorspelbare smaakervaring. Het deed me beseffen dat er vele andere restaurants zijn waar je voor dezelfde prijs of zelfs minder geld een veel betere maaltijd kunt krijgen.
Nu begrijp ik dat McDonald’s zich richt op snelheid, gemak en betaalbaarheid en niet per se op culinaire hoogstandjes. Maar zelfs met deze doelstellingen denk ik dat er ruimte is voor verbetering. Een betere beleving, vriendelijkere bediening en meer aandacht voor kwaliteit zouden McDonald’s kunnen transformeren van een zielloze eetfabriek naar een plek waar mensen graag naartoe gaan.
Het is interessant om te zien hoe de marketingstrategie van McDonald’s door de jaren heen is geëvolueerd en hoe ze hun merk hebben weten te positioneren als een wereldwijde leider in de fastfoodindustrie. Maar het is ook belangrijk om kritisch te blijven kijken naar wat er achter die marketingcampagnes schuilgaat.
Als consumenten moeten we ons bewust zijn van het feit dat marketing niet altijd overeenkomt met de werkelijkheid. We moeten onze eigen ervaringen laten spreken en ons niet laten verleiden door mooie reclameboodschappen. Alleen op die manier kunnen we een weloverwogen keuze maken en onze eigen mening vormen.
Dus, is de marketing van McDonald’s nog steeds een schoolvoorbeeld? In mijn ogen niet. Hoewel ze in het verleden vernieuwend waren, lijkt het erop dat ze nu achterblijven op het gebied van beleving, bediening en smaak. Het is tijd voor McDonald’s om hun strategie te herzien en weer relevant te worden in de snel veranderende voedingsindustrie.